چگونه مي توان نسبت به خدا وامامان و پيامبران دچار شک و ترديد نشد؟ |
قبل از شروع در پاسخ يادآوري مي کنيم که |
شك و ترديد مقدمهاى براى رشد و كمال فكرى است،. بنابراين از بروز آن نبايد نگران بود. |
شك و ترديد انگيزهاى است كه موجب تلاش فكرى مىشود و آدمى را از نقاط تاريك، به وادى نور و روشنايى سوق مىدهد. پس بايد از اين انگيزه استقبال كرد و در جست و جوى راه كارهاى مناسب جهت حل مشكلات بود. البته اگر آدمى تسليم ترديدها بشود و براى رسيدن به حقيقت تلاش نكند، بديهى است كه در گرداب اوهام و ترديدهاى خويش غرق خواهد شد. |
بنابراين از بروز اين حالت ـ كه تقريبا مسألهاى متناسب با سن شماست ـ نگران نباشيد و با برنامهاى منظم و حساب شده، به رفع ترديدها و كشف حقيقت بپردازيد. |
آدمى آن روز آرام مىگيرد كه جرعهاى از زلال حقيقت بچشد و حلاوت آن را در دل خويش احساس كند. حال چگونه بايد حركت كرد تا اين ترديدها برطرف شده و جاى خود را به اطمينان بدهد. به گفته بزرگان براى كشف حقيقت و وصول به آن، دو كار لازم است |
1ـ سير فكرى و عقلانى، 2ـ تهذيب نفس و صفاى باطن. |
روشن است كه اگر از نظر عقلي و استدلالي نسبت به باورها قانع نشده باشيم ، اين گونه باورها متزلزل بوده و در معرض تهديد قرار دارد ، البته نبايد انتظار داشته باشيد كه پس از مرحله اول، يقين كامل براى شما حاصل شود؛ زيرا تحصيل يقين راهى دشوار در پيش دارد كه پس از طى آن، مىتوان به درجاتى از آن نائل آمد؛ ولى در اين مرحله «اطمينان» قابل دست يابي است. |
پس از اين مرحله، بايد قلب و دل را صفا داد تا نور حق در آن تجلى يابد. تخلق به اخلاق كريمه، پرهيز از رذايل و مراقبت از نفس، زمينه را براى تابش نور حق در قلب فراهم خواهد ساخت. ايمان و اطمينانى كه از اين طريق به دست مىآيد، به مراتب بالاتر از آن حدى است كه در سير عقلانى و فكرى حاصل مىگردد. |
بايد در نظر داشت كه امكان وجود عوامل شك آور در اركان اعتقادى و بنيانهاى معنوى زياد است ، از اين رو بايد آن قدر خود را از نظر بينش و ايمان قوى كنيم كه تحت تأثير القائات و شبهات قرار نگيريم. بلكه با منطقى استوار با انديشههاى نادرست به مقابله برخيزيم. در اين صورت هيچ گاه حق و باطل بر ما مشتبه نمىشود . |
اكنون توصيه مىشود كه با مطالعه كتب قوى؛ مانند آثار استاد شهيد مطهرى و... به استحكام و ژرف سازى آگاهىهاى دينى بپردازيد . |
|