درس مبانی حکمت متعالیه استاد فیاضی
93/07/30
بسم الله الرحمن الرحیم
موضوع: دلیل
45 بر اصاله وجود[1].
الوجود اصیل لان کل ماهیه موجوده موضوع لمفهوم ثبوتی عرضی لها.
1 کل ماهیه موجوده موضوع لمفهوم ثبوتی[2] عرضی یحمل علیها بالحمل الشایع کالموجود والخارجی والشیی.
2 واذا کانت کل ماهیه موجوده موضوع لمفهوم ثبوتی، فصدق ذلک المفهوم علیها اما لذاتها او بواسطه فی العروض.
3 لکن الشق الاول من التالی باطل؛ لان الماهیه من حیث هی لیست الا هی.
4 واذا کان صدق ذلک المفهوم الثبوتی بواسطه فی العروض، فتلک الواسطه اما ان یکون مصداقا لذلک المفهوم الثبوتی بذاته او ینتهی الی ما یکون مصداقا لذلک المفهوم بذاته؛لان کل ما بالعرض لابد ان ینتهی الی ما بالذات .[3]
5 واذا کان تلک الواسطه بحیث اما ان تکون مصداقا لذلک المفهوم الثبوتی بذاته او تنتهی الی ماهو مصداق له بذاته،فذلک المصداق اما هوالوجود والعدم او ماهیه اخری.
6 لکن الشقین الاخیرین باطل، اما الشق الاول فلان
7 العدم بما هو عدم لا یصلح ان یمکون مصداقا بالذات لمفهوم ثبوتی. واما الشق الثانی فلان
8 الماهیه بما هی ماهیه لا تصلح لان یکون مصداقا لمفهوم ثبوتی[4].
اذن: مصداق ذلک المفهوم الثبوتی بالذات لیس الا الوجود. فالوجود موجود بالذات وما سواه موجود به
وفیه اولا
ان المقدمه الثالثه و المقدمه الثامنه ممنوعه ممنوع لان الماهیه من حیث هی فی قولنا الماهیه من حیث هی لیست الاهی، هی الماهیه بشرط لا، بینما محل الکلام هو الماهیه من حیث هی بمعنا لابشرط. ولا ریب ان کل ماهیه لابشرط، بذاته مصداق لکل لازم لها وان کان الازم مفهوم ثبوتیا کاستواء النسبه الی الوجود والعدم لجمیع الماهیات الممکنه
وکالزوجیه لللاربعه عندکم
توضیح؛ نظر استاد این است که زوجیه لازمه اربعه نیست و وهم رای با کلام ابن سینا است که لازم ماهیه چیزی است که در حال عدم هم ماهیه را رها نکند در حالیکه مثلا اربعه معدومه زوج نیست اما ممکن است مستوی النسبه هست پس زوجیه لازمه ماهیه نیست اما امکان هست
الوجود اصیل لان کل ماهیه موجوده موضوع لمفهوم ثبوتی عرضی لها.
1 کل ماهیه موجوده موضوع لمفهوم ثبوتی[2] عرضی یحمل علیها بالحمل الشایع کالموجود والخارجی والشیی.
2 واذا کانت کل ماهیه موجوده موضوع لمفهوم ثبوتی، فصدق ذلک المفهوم علیها اما لذاتها او بواسطه فی العروض.
3 لکن الشق الاول من التالی باطل؛ لان الماهیه من حیث هی لیست الا هی.
4 واذا کان صدق ذلک المفهوم الثبوتی بواسطه فی العروض، فتلک الواسطه اما ان یکون مصداقا لذلک المفهوم الثبوتی بذاته او ینتهی الی ما یکون مصداقا لذلک المفهوم بذاته؛لان کل ما بالعرض لابد ان ینتهی الی ما بالذات .[3]
5 واذا کان تلک الواسطه بحیث اما ان تکون مصداقا لذلک المفهوم الثبوتی بذاته او تنتهی الی ماهو مصداق له بذاته،فذلک المصداق اما هوالوجود والعدم او ماهیه اخری.
6 لکن الشقین الاخیرین باطل، اما الشق الاول فلان
7 العدم بما هو عدم لا یصلح ان یمکون مصداقا بالذات لمفهوم ثبوتی. واما الشق الثانی فلان
8 الماهیه بما هی ماهیه لا تصلح لان یکون مصداقا لمفهوم ثبوتی[4].
اذن: مصداق ذلک المفهوم الثبوتی بالذات لیس الا الوجود. فالوجود موجود بالذات وما سواه موجود به
وفیه اولا
ان المقدمه الثالثه و المقدمه الثامنه ممنوعه ممنوع لان الماهیه من حیث هی فی قولنا الماهیه من حیث هی لیست الاهی، هی الماهیه بشرط لا، بینما محل الکلام هو الماهیه من حیث هی بمعنا لابشرط. ولا ریب ان کل ماهیه لابشرط، بذاته مصداق لکل لازم لها وان کان الازم مفهوم ثبوتیا کاستواء النسبه الی الوجود والعدم لجمیع الماهیات الممکنه
وکالزوجیه لللاربعه عندکم
توضیح؛ نظر استاد این است که زوجیه لازمه اربعه نیست و وهم رای با کلام ابن سینا است که لازم ماهیه چیزی است که در حال عدم هم ماهیه را رها نکند در حالیکه مثلا اربعه معدومه زوج نیست اما ممکن است مستوی النسبه هست پس زوجیه لازمه ماهیه نیست اما امکان هست
