موضوع: حکم رداء شفاف

 مطلب دوم در مساله 21:

 حکم رداء شفاف و حاکی

 فیه قولان:

 قول اول: استفاده از رداء حاکی و شفاف اشکال ندارد کما عن الاکثر منهم مدارک، ریاض، حدائق، مستند و سیدنا الاستاذ رحمة الله علیه کما فی التحریر بقوله:« و الأولى أن لا يكون الرداء أيضا كذلك»

 قول دوم: با رداء حاکی یا شفاف احرام جایز نیست، کما عن استادنا المحقق رحمة الله علیه فی المناسک م 193 و الاحوط اعتبار ذلک فی الرداء ایضا.

 مما ذکرنا یظهر به اینکه این مساله با ملاحظه کلمات فقهاء، این فرع ذات قولین است کما اینکه در ارتباط با شرائط لباس احرام متون فقهیة با هم اختلاف دارند در بعضی از متون فقهیة آمده است که معتبر است در ثوب الاحرام ان یصح فیه الصلاة للرجل کما فی المختصر النافع و جامع المدارک ج 2 ص 384 «مما یصح فیه للرجل» و در بعضی دیگر از متون فقهیه کلمه للرجل نیامده است کما فی الارشاد که متن مجمع البرهان می باشد حیث قال: مجمع الفائدة و البرهان في شرح إرشاد الأذهان، ج‌6، ص: 215«و لبس الثوبين ممّا يصحّ فيه الصلاة» اما در همه متون فقهیة کلمه ثوبین آمده است و در این جهت اختلاف ندارند لذا با توجه به این مطلب باید در بحث ثوب رقیق فرقی بین رداء و ازار نباشد در حالیکه بعضی مانند سیدنا الاستاذ رحمة الله علیه بین رداء و ازار در این جهت فرق گذاشته اند.

 دلیل قول اول:

 جماعتی از محققین می گویند صحیحه حریز اما منطوقا و اما مفهوما و اما معا ظهور در این دارد کما اینکه ازار نباید حاکی باشد رداء هم نباید حاکی باشد می فرمایند منطوق «کل ثوب» هم ازار را دربر می گیرد و هم رداء را و می گوید ازار و رداء نباید حاکی باشند کما اینکه مفهوم هم می گوید در ازار و ردائی که حاکی باشد احرام صحیح نیست.

 دلیل قول دوم:

 به نظر ما هم این روایت اجمال دارد و قدر متیقن این روایت این است که ازار نباید رقیق باشد اما نسبت به رداء روایت اجمال دارد لذا با اجمال روایت به اصل عدم مانعیت حاکی بودن، تمسک می شود یا به اصل عدم شرطیت عدم حکایت تمسک می شود.

 نتیجه اینکه عدم حکایت شرط نیست اما نه بخاطر اینکه صحیحه مفهوم ندارد بلکه بخاطر اجمال روایت و تمسک به اصل.