درس خارج فقه آیت الله مرتضوی
کتاب الحج
92/09/13
بسم الله الرحمن الرحیم
موضوع:محرمات
احرام/ نکاه به آيينه/کلام صاحب جواهر/نهم
از محرمات احرام/پوشيدن ظهر قدم
صاحب جواهر در بحث مرآة فرموده اند:
«بل لا بأس بالنظر في المرآة في غير المعتاد فعله للزينة»[1]
لعل سه اشکال در کلام صاحب جواهر وجود داشته باشد.
1- عبارت خالي از اجمال نيست از اين جهت که آيا اعتياد براي ناظر است يا براي منظور است براي محرم است يا براي آيينه مي باشد.
2- اشکال مبنايي چرا که صاحب جواهر قائل به حرمت مطلق نظر به مرآة مي باشند چه بقصد زينت باشد و چه بقصد زينت نباشد با اين مبنا اين استثنا وجهي ندارد چرا که طبق اين مبني ح 1و 3 اطلاق دارد و فرقي بين صورت اعتياد و غيرش نيست و از اين حيث اطلاق دارد.
3- نظر به آيينه در بعضي از موارد در نظر عرف زينت محسوب مي شود ولو محرم قصد زينت نداشته باشد مثلا کسي که روزي سه مرتبه به آيينه نگاه مي کند اگر چه در يک مورد قصد زينت هم نداشته باشد عرف عام، کار اين شخص را زينت مي داند حال اگر کسي قائل به اين باشد که زينت مطلقا حرام است طبعا فرقي بين نظر شخص معتاد به آيينه براي زينت و غير زينت وجود ندارد مگر اينکه کسي بگويد اين مورد زينت محسوب نمي شود يا کبري را قبول نداشته باشد.
نتيجه اينکه فرقي بين صورت اعتياد و غيرش وجود ندارد.
نهم از محرمات احرام
التاسع- لبس ما يستر جميع ظهر القدم كالخف و الجورب و غيرهما و يختص ذلك بالرجال و لا يحرم على النساء، و ليس في لبس ما ذكر كفارة.
و لو احتاج إلى لبسه فالأحوط شق ظهره.[2]
نهم از محرمات احرام پوشيدن روي پا مي باشد مثل اينکه از جوراب يا کفشي که روي پا را مي پوشاند استفاده کند.
و فيها امور:
حرمت پوشيدن روي پا
دليل حرمت:
1-اتفاق المسلمين من العامة و الخاصة[3] کما عن ابن زهره در غنية و المغني
لا خلاف بين اهل العلم في ان للمحرم عند وجود النعال الخف حرام بلا خلاف[4]
2-جملة من الروايات
صاحب جواهر در بحث مرآة فرموده اند:
«بل لا بأس بالنظر في المرآة في غير المعتاد فعله للزينة»[1]
لعل سه اشکال در کلام صاحب جواهر وجود داشته باشد.
1- عبارت خالي از اجمال نيست از اين جهت که آيا اعتياد براي ناظر است يا براي منظور است براي محرم است يا براي آيينه مي باشد.
2- اشکال مبنايي چرا که صاحب جواهر قائل به حرمت مطلق نظر به مرآة مي باشند چه بقصد زينت باشد و چه بقصد زينت نباشد با اين مبنا اين استثنا وجهي ندارد چرا که طبق اين مبني ح 1و 3 اطلاق دارد و فرقي بين صورت اعتياد و غيرش نيست و از اين حيث اطلاق دارد.
3- نظر به آيينه در بعضي از موارد در نظر عرف زينت محسوب مي شود ولو محرم قصد زينت نداشته باشد مثلا کسي که روزي سه مرتبه به آيينه نگاه مي کند اگر چه در يک مورد قصد زينت هم نداشته باشد عرف عام، کار اين شخص را زينت مي داند حال اگر کسي قائل به اين باشد که زينت مطلقا حرام است طبعا فرقي بين نظر شخص معتاد به آيينه براي زينت و غير زينت وجود ندارد مگر اينکه کسي بگويد اين مورد زينت محسوب نمي شود يا کبري را قبول نداشته باشد.
نتيجه اينکه فرقي بين صورت اعتياد و غيرش وجود ندارد.
نهم از محرمات احرام
التاسع- لبس ما يستر جميع ظهر القدم كالخف و الجورب و غيرهما و يختص ذلك بالرجال و لا يحرم على النساء، و ليس في لبس ما ذكر كفارة.
و لو احتاج إلى لبسه فالأحوط شق ظهره.[2]
نهم از محرمات احرام پوشيدن روي پا مي باشد مثل اينکه از جوراب يا کفشي که روي پا را مي پوشاند استفاده کند.
و فيها امور:
حرمت پوشيدن روي پا
دليل حرمت:
1-اتفاق المسلمين من العامة و الخاصة[3] کما عن ابن زهره در غنية و المغني
لا خلاف بين اهل العلم في ان للمحرم عند وجود النعال الخف حرام بلا خلاف[4]
2-جملة من الروايات
