يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلا يَقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرامَ بَعْدَ عامِهِمْ هذا وَ إِنْ خِفْتُمْ علیه فَسَوْفَ يُغْنيكُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ إِنْ شاءَ إِنَّ اللَّهَ عَليمٌ حَكيمٌ [1]

 مروری بر مباحث جلسه قبل:

 دراشکال سوم بیان شد در واژه نجس، به وجود آمدن حقیقت شرعیه هنگام نزول آیه مبارکه روشن نیست. بنابراین ما هستیم، واژه نجس وقرینه ای هم نداریم.

 سعی بر این بود تا قرینه درست کنند که آن قرینه شاهد شود مراد از نجاست، نجاست اصطلاحی است و آن قرینه جمله فلا تدخلوا المسجد الحرام بود و این قرینه ثابت نشد. بیان شد که آیا ضد آن ثابت است (مراد از نجاست، خباثت ذاتی است) گفتیم نه از این طرف هم نمی شود قرینه شود چون آیه شریفه می فرماید: :«ان المشرکون نجس» و آمدن بعض احکام به صورت تفریع هیچ اشکالی ندارد بنا براین این جمله قابلیت دارد تا آثار قبل را هم بگوید.

 توضیح

  آیه می گوید مشرکین نجس هستند. احتمال دارد هم نجاست ذاتی و هم خباثت ذاتی باشد. آن گاه در تفریع آمده یکی از آثار و متفرعات خباثت ذاتی رابیان کرده است. نتیجه: جمله قبل جمله عریض است هم شامل نجاست ذاتی و هم خباثت ذاتی می شود منتهی از این دو جمله آثار واحکام یکی را بیان کرده (خباثت ذاتی) بنابراین نمی شود طرف مقابل بگوید قرینه بر مراد ماست.

 مانند مثال زید عالم است و زید متقی است پس می توانید پشت سر او نماز بخوانید که این پشت سر او نماز خواندن متفرع بر متقی بودن او است.

 نتیجه: امکان دارد آیه شریفه هم شامل نجاست ذاتی باشد مانند اعیان نجسه، دم، کلب و هم شامل خباثت ذاتی آن گاه یکی از آثار خباثت ذاتی را آورده باشد. پس نه حرف ما ونه حرف مستشکل

 آیا می توان اطلاق آن را ثابت کرد؟

 از راه اصاله عدم نقل نتوانستیم نجاست ذاتی را ثابت کنیم حال باید دید آیا قرائنی وجود دارد که این جمله ان المشرکون ...را تفسیر کرده باشد. در روایات چیزی نداریم اما در خود آیه قرائنی وجود دارد از قبیل:

 نتيجه: اين سه قرينه را كنار هم بگذاريم شايد بتوانيم بگوييم نجاست شرعي اصطلاحي مراد است.