موضوع: ادامه تفسیر آیه شریفه ﴿غیرالمغضوب علیهم﴾:

﴿وَمَا کَانَ لِنَبِیٍّ أَن یَغُلَّ وَمَن یَغْلُلْ یَأْتِ بِمَا غَلَّ یَوْمَ الْقِیَامَةِ ثُمَّ تُوَفَّى کُلُّ نَفْسٍ مَّا کَسَبَتْ وَهُمْ لاَ یُظْلَمُونَ﴾[1] ممکن نیست هیچ پیامبری خیانت کند، هر کس خیانت کند روز قیامت آنچه را که در آن خیانت کرده با خود به صحرای محشر می آورد. این آیه در رابطه با مسائلی که در جنگ احد مطرح شد، نازل شد. پیامبر(ص) در جنگ احد به عده ای دستور داد که در نقطه ای قرار بگیرند که ممکن است دشمن از آنجا حمله کند. آنها با خود گفتند ما را اینجا گذاشته اند که خودشان از غنیمت های جنگی استفاده کنند. به همین خاطر آن نقطه را رها کردند و هجوم آوردند تا غنیمت جمع کنند. اتفاقاً دشمن از همانجا حمله کرد و ضربه کاری به لشکر اسلام وارد شد. این آیه برای پاسخ دادن به این شبهه است. امکان ندارد پیغمبری خیانت کند و در اموال عمومی آنچنان که شایسته نیست عمل کند.

سخن امام علی(ع) به کارگزارانش:روز قیامت انسان می خواهد بین او و عمل بد خود فرسنگ ها فاصله باشد. اما انسان خائن به بیت المال این اموال همراه او محشور می شود. امام علی(ع) به کارگزارانشان فرمود: قلم هایتان را تیز کنید و وقتی به من نامه می نویسید سطرها را به هم نزدیک سازید و برای من زیاد توضیح ندهید، معنا را برسانید، بیت المال مسلمانان حتی به این مقدار، زیان برنمی تابد، در بیت المال تصرف نکنید. این دستور العمل حدیث برای ماست.