موضوع: پنجمین آیه از سوره بقره :

عبارت ﴿اولئک علی هدی من ربهم و اولئک هم المفلحون﴾[1] حاصل تقوا و نتیجه رابطه با خدا و ایجاد ملکه تقوا در وجود انسان : حاصل کار و تلاش اهل تقوا، فلاح است.

ترجمه ی کلمه فلاح : بسیاری از مترجمین کلمه ی فلاح را رستگاری ترجمه نموده اند، در صورتی که این معنا برای کلمه یادشده نارسا بوده و دقیق ترین ترجمه فارسی برای کلمه ی فلاح، "کامیابی مادی و معنوی، و دنیوی و اخروی" می باشد.

در مقدمه ی نماز دوبار جمله "حی علی الصلوه" بمعنای "بشتابید به سوی نماز" آمده و بلافاصله پس از آن به جمله "حی علی الفلاح" که در واقع تفسیر جمله قبل است اشاره میشود.

بسوی نماز که همان کامیابی مادی و معنوی، و دنیوی و اخروی است، بشتابید.

اشاره به فرمایش "ما رأیتُ إلّا جمیلا" از حضرت زینب کبری (س) در واقعه ی جانکاه کربلا، و پاسخ به این سوال که اگر فلاح بمعنای کامیابی مادی و معنوی و دنیوی و اخروی است، پس مصائب این دنیا به چه منظور است؟ مصائب و ناکامیهای زودگذر اهل تقوا در واقع زمینه ساز کامیابی همیشگی آنهاست. به همین جهت در حقیقت این مصائب، نه تنها مصیبت و ناکامی محسوب نمی شود، بلکه این به اصطلاح ناکامیها، خیر محض است.

برخی لذت های زود گذر در این دنیا مثل مصرف مواد مخدر که در واقع لذت لحظه ای و ناچیز و زودگذری دارند، ابدا" کامیابی محسوب نمی شوند، لذا تمام لذتهای دنیا برای انسانهای ناشایسته و نالایق مشابه همین مواد مخدر است برای انسان معتاد، و در نتیجه کامیابی و لذت زودگذر انسانهای بی تقوا و آلوده ، زمینه ساز ناکامی، بدبختی، شقاوت و رنج همیشگی آنها در زندگی ابدی است و نه تنها کامیابی نیست، بلکه شر محض است.