درس خارج اصول استاد رضازاده
90/08/23
بسم الله الرحمن الرحیم
موضوع: خلاصه کلام مرحوم آقای خوئی رحمة الله علیه
خلاصه کلام مرحوم آقای خوئی در مقام اول و دوم:
اگر مفاد مطلق و مقید صرف الوجود باشد سه صورت دارد:
- احراز کنیم تکلیف واحد است چه از راه وحدت سبب و یا از غیر آن، در این صورت مطلق حمل بر مقید می شود.
- احراز کنیم تکلیف متعدد است مانند جائی که سب متعدد است مانند «ان افطرت فاعتق رقبة» و «ان ظاهرت فاعتق رقبة مومنة» در این صورت مطلق حمل بر مقید نمی شود.
- شک کنیم که تکلیف واحد است یا متعدد مانند جائی که سبب ذکر نشده باشد در این صورت نیز مطلق حمل بر مقید می شود.
اما اگر مفاد مطلق و مقید مطلق الوجود باشد:
اگر چنانچه بینشان تنافی باشد چه بالمطابقه و چه بالالتزام یا با قرینه خارجیه، مطلق حمل بر مقید می شود.
اما اگر بین مطلق و مقید تنافی نباشد مثل جائی که مقید در جمله وصفیه باشد در این صورت اگر وصف در کلام سائل باشد حمل صورت نمی گیرد و همچنین اگر وصف در کلام امام علیه السلام باشد و داعی آوردن وصف برای رفع توهم باشد حمل صورت نمی گیرد.
اما اگر وصف در کلام امام علیه السلام باشد و احترازی باشد در این صورت حمل مطلق بر مقید می شود و الا لازم می آید قید لغو باشد.
