< فهرست دروس

درس طب استاد ضیائی

88/07/26

بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع: آمینو اسیدها
به هر یک از اجزاء یک گروه خاص از اسیدهای آلی آمینواسید گفته می شود. بسیاری از این اسید ها برای حیات انسانی لازم و ضروری است.
آمینواسیدها از طریق مواد غذایی پروتئینی وارد بدن می شوند (اعم از پروتئین های حیوانی و گیاهی) این پروتئین ها هم در خشکی موجود است و هم به مقدار بیشتری در دریاها و اقیانوس ها. تا به حال بیش از دو میلیون پروتئین جانوری و گیاهی در دریاها شناخته شده است.
انسانی که پروتئین مصرف می کند، این پروتئین در معده و روده ی کوچک شکسته و هضم می شود و به آمینواسیدهایی تبدیل می شود که برای تشکیل پروتئین های جدید به کار می رود.
بیش از بیست نوع آمینواسید مختلف در پروتئین ها شناخته شده است. بعضی از این نوع آمینواسیدها توسط بدن ساخته می شود ولی حدود ده نوع از آن وجود دارد که بدن قادر به ساخت آنها نمی شود و باید از خارج وارد بدن شود به این ده نوع آمینواسیدهای ضروری گفته می شود. بنا بر این براساس نوع سن، وزن و نوع فعالیت هایی که شخص انجام می دهد باید به مقدار آمینواسید لازم برای بدن خودش توجه داشته باشد.
غذاهای پروتئینی که حاوی مقادیر زیادی آمینواسید هستند به پروتئین های کامل معروف هستند. گاه پروتئین از منابع حیوانی تولید می شود مانند گوشت قرمز و سفید، (البته زیاد خوردن گوشت شکار و گوشت گاو مکروه است اگر کسی گوشت مانده ی گاو مصرف کند ممکن است به بیماری جرب مبتلا شود. بهترین گوشت قرمز، گوشت ران و بعد ذراع گوسفند است و البته افراد نباید از سه روز کمتر گوشت مصرف کنند و نه از چهل روز بیشتر هم از مصرف گوشت خودداری نکنند.) تخم مرغ با پیاز، ماهی (که باید بعد از آن خرما مصرف شود.)، شیرخرما یا شیرعسل از دسته پروتئین های کامل می باشند.
پرتئین هایی که تمام آمینواسیدهای لازم را دارا نیستند به پروتئین های ناکامل معروف هستند. پروتئین های گیاهی از این قبیل محسوب می شوند.

در قرآن مجید در مورد حضرت آدم چهار واژه آمده است که به ظاهر با عصمت انبیاء که از اعتقادات حقه ی شیعه است نمی سازد. شیعه معتقد است که سهو، خطا، نسیان، گناه صغیره و کبیره از انبیاء و مرسلین و چهارده معصوم سر نمی زند. بنا بر این باید چهار واژه ی فوق را تفسیر کرد.
اما چهار واژه ی مزبور:
ظالم: ﴿وَ يا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَ زَوْجُكَ الْجَنَّةَ فَكُلا مِنْ حَيْثُ شِئْتُما وَ لا تَقْرَبا هذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونا مِنَ الظَّالِمينَ‌[1]
عصی: ﴿وَ عَصى‌ آدَمُ‌ رَبَّهُ‌ فَغَوى‌[2]
غوی: آیه ی مذکور
نسیان: ﴿وَ لَقَدْ عَهِدْنا إِلى‌ آدَمَ مِنْ قَبْلُ‌ فَنَسِيَ‌ وَ لَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْماً[3]
جواب این است که اوامر الهی در جنت دنیا به حضرت آدم، به نوع ارشادی و امتحانی است نه به نوع اوامر مولوی.
بهشت در سه نوع است:
یکی بهشت دنیا که حضرت آدم از آنجا بیرون رانده شد.
یکی بهشت برزخی است که بین دنیا و قیامت کبری است. این برزخ مخصوص کسانی است که از دنیا رفته اند که یقینا حضرت آدم را شامل نمی شود.
یکی بهشت خلد است که هنوز حضرت آدم وارد آن نشده است و کسی که وارد آن شود هرگز بیرون نمی رود. بنا بر این بهشت مزبور بهشت دنیوی بوده است و برای این بوده است که حضرت آدم خود را محک بزند و بعد برای آزمایشان بعدی از آنجا بیرون رانده شد.
همچنین اگر امر و شارع در ترک میوه ی آن درخت مولوی بود ترک آن معصیت محسوب می شود.
از این رو امام صادق علیه السلام همه را از دو خصلت نهی می کند:
مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ وَ عَبْدِ اللَّهِ ابْنَيْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ مُفَضَّلِ بْنِ يَزِيدَ قَالَ قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع‌ أَنْهَاكَ عَنْ خَصْلَتَيْنِ فِيهِمَا هَلَاكُ‌ الرِّجَالِ‌ أَنْهَاكَ أَنْ تَدِينَ اللَّهَ بِالْبَاطِلِ وَ تُفْتِيَ النَّاسَ بِمَا لَا تَعْلَمُ.[4]
یکی اینکه دین داری را از طریق باطل انجام دهند و فرد متشرع به اوامر و نواهی الهی نباشد و هرچه خودش می فهمد را به پای خداوند بنویسد.
دوم اینکه در جایی که تخصص ندارد نظر دهد. حتی دادن دارو بدون تخصص نیز در این مورد داخل است.




BaharSound

www.baharsound.ir, www.wikifeqh.ir, lib.eshia.ir

logo