< فهرست دروس

درس طب استاد ضیائی

88/11/05

بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع: چاقی
چاقی و اضافه وزن یک نوع بیماری است. شخصی که ده تا بیست کیلو اضافه وزن دارد چاق محسوب می شود.
چاقی خود سبب ایجاد بیماری های متعددی می شود مانند:
1.فشار خون
2.دیابت نوع دو که بر اثر بدخوری ایجاد می شود. مصرف نوشابه های شیمیایی، آب میوه های شیمیایی و امثال آن مصرف ترشح پانکرات را در بدن زیاد می کند.
3.دردهای کمری مثلا ضریب قوس کمر در فرد زیاد می شود.
4.دردهای مفصل زانو و مچ پا
به طور طبیعی ده تا بیست درصد وزن مردان و حدود بیست و پنج درصد وزن خانم ها را چربی تشکیل می دهد. اگر مقدار چربی از این مقدار بیشتر شود به سلامت فرد ضربه وارد می کند مثلا موجب افزایش خطر ابتلاء به قند، افزایش فشار خون، تصلب شرایین، التهاب مفصلی و ناراحتی های تنفسی و سکته های قلبی و عروقی و مغزی و ناراحتی دستگاه گوارش مانند تنبلی روده ی بزرگ و تورم پروستات در مردان و ناراحتی های دهانه ی رحم و زمینه ی کیست تخمدان و فیبرون رحم در زنان و مانند آن می شود.
اکثر مردم در دوران جوانی به وزن ایده آل خود می رسند و با گذشت زمان اندکی وزنشان بیشتر می شود. در سنین پنجاه سالگی به حد اکثر وزن خود می رسند.
بیشتر علت پیدایش چاقی خوردن بیش از حد غذا است زیرا پرخوری و امتلاء معده موجب فساد بدن و جسد می شود حتی محسوسات پنج گانه نیز درگیر شده در آنها نارسایی هایی ایجاد می شود. این بر اساس روایاتی است که در طب الرسول المصطفی (ص) ج 1 ص 190 ذکر شده است.
می توان چاقی را با رژیم غذایی مناسب اصلاح کرد.
گاه اضافه وزن به سبب اختلالاتی است که در غدد داخلی وجود دارد. مثلا کم کاری غده ی تیروئید موجب چاقی می شود که در نتیجه فرد باید به متخصص غدد مراجعه کند که با تست تیروئید کم کاری یا پرکاری آن را چک می کنند.
گاه فرد مبتلا به دخانیات است که اگر سریع دخانیات را ترک کنند مبتلا به اضافه وزن می شوند. چنین افراد باید به تدریج به ترک اقدام کنند. ترک واقعی موجب می شود که اشتهاء کاذب در فرد ایجاد شود و در نتیجه به پرخوری مبتلا شود.
گاه در بعضی از افراد از لحاظ ژنتیکی و وراثتی چاقی وجود دارد. این چاقی بر اثر پرخوری ایجاد نمی شود. البته با رژیم غذایی مناسب از ابتداء کودکی می توان بر آن غلبه کرد.
بعضی از داروهای شیمیایی نیز موجب چاقی می شود که از جمله می توان به مصرف داروهای کورتون دار اشاره کرد که علاوه بر آن موجب لجن صفرا شده و صفرا را غلیظ می کند و همچنین موجب پوکی استخوان می شود. این داروهای هم وزن را زیاد می کند و هم استخوان را پوک می کند در نتیجه بدن تحمل وزن خود را ندارد.
در خانم های میان سال، علت اصلی چاقی کم کاری غده ی تیروئید است.

حجاب در زنان و دختران بالغ واجب شرعی و اخلاقی است. حجاب، محرومیت نیست بلکه مصونیت می باشد. یعنی موجب می شود که در امان باشند. امر به حجاب از باب امر به معروف است. امر به حجاب تکمیل انسانیت است نه محدودیت آن را. حتی دختر ممیز هم باید حجاب را رعایت کند.
در روایت است که اگر والدین دختر داشته باشند هر روز که پدر و مادر از او مراقبت می کنند ثواب صد سال عبادت برای آنها نوشته می شود حتی اگر از دنیا رفته باشند یعنی از اموال خود چیزی باقی گذاشته باشند که به او برسد.
علامه ی مجلسی کتابی در رجعت دارد که از امام حسن عسکری علیه السلام روایت می کند که امام حسین علیه السلام این عبارت را در دعا بعد از نماز می خواند: يَا عَزِيزَ الْعِزِّ فِي عِزِّهِ يَا عَزِيزُ أَعِزَّنِي‌ بِعِزَّتِكَ وَ أَيِّدْنِي بِنَصْرِكَ وَ أَبْعِدْ عَنِّي هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ[1]
بودن با خداوند سبب عزت و دوری از او مایه ی ذلت است.
کسانی که به سوی باطل می روند ابتدا نفس مدلّسه کار را بر آنها مشبه می کند و بعد شیطان اعمال بد آنها را در نظرشان زیبا جلوه می دهد و بعد نفس اماره غلبه یافته و فرد را گمراه می کند.
نفس اماره دائما انسان را به بدی امر می کند و این به سبب آن است که زیرساخت آن که نفس مدلسه و تزیین شیطان است در فرد به وجود آمده است. رجعت به معنای بازگشت به خوبی ها است و اگر کسی به بدی بازگشت کند این سیر در او قهقرایی بوده و هم موجب ذلت خودش می شود و حتی فرد نزد خودش نیز ذلیل می شود و حتی معصومین را نیز سرشکسته می کند زیرا امام صادق علیه السلام می فرماید: مایه ی زینت ما باشید نه موجب سرافکندگی و شِین ما.
رجعت در زمان ظهور امام زمان (عج) به این معنا است که بهترین ها و بدترین ها بر می گردند. در روایت است که رجعت عام، نیست بلکه خاص است.
همچنین روایت است که هر مؤمنی که با شهادت از دنیا رفته باشد در زمان امام زمان (عج) رجعت می کند تا لذت حکومت عدل جهانی را بچشد همچنین هر مؤمنی که با مرگ طبیعی از دنیا رفته باشد بعد از ظهور بر می گردد تا لذت شهادت در راه خدا را بچشد.
آیه ی ﴿ثُمَ‌ بَعَثْناكُمْ‌ مِنْ بَعْدِ مَوْتِكُمْ[2]نیز دلالت بر رجعت دارد.
انسان نباید کارهای خوب خود را برای دیگر بیان کند مگر اینکه در مقام امر به معروف و نهی از منکر باشد زیرا این کار با اخلاص منافات دارد. همچنین نباید به عیوب دیگران بپردازد و عیوب دیگران را نزد افراد دیگر فاش کند.

BaharSound

www.baharsound.ir, www.wikifeqh.ir, lib.eshia.ir

logo