موضوع: اکتحال-طب المعصومين-322
اگر بخواهي نور چشم زياد، موي مژه ها بيشتر شود و حالت بگيرد، اشک ريزي بي مورد از بين برود کهل و اکتهال خوب است . اگر در روز باشد زينت است و اگر در شب باشد ازدياد نور چشم است.
مثلا کهل به اِثمِر يعني پودر سنگ سياه سرمه‌ي اصفهان. اسم علمي اش در معدن شناسي سنگ آنتي موآن. در بحث شيمي آلي «استيپ نيت» نامند
داروي هاي ترکيبي:
روايت اول: شخصي آمد پيش امام صادق(ع) و عرض کردم جوانم چشمش ضعيف شده است. فَقَالَ اكْحُلْهَا بِالصَّبِرِ وَ الْمُرِّ وَ الْكَافُورِ أَجْزَاءً سَوَاء[1]
سرمه بزن (روي لبه‌ي پلک پايين. قبل از موها) بالمر(يعني مُر مکي. مر به سمق درختچه‌ي مران گويند. فارسي قديم گويند «انگوم». حتي برخي ايراني گويند «مُقُول بات») والصَبِر( صبر زرد ايراني ها «آلوئه وري») و الکافور. (مصرف کم آن در جلوگيري از خونريزي و سکته هاي قلبي را مفيد است. زياده روي در مصرف آن عقيمي مي آورد. اندازه‌ي يک ماش در 24 ساعت، هم رقيق کننده‌ي خون است هم جلو خونريزي را ميگيرد. البته جوان ها استفاده نکننده) از هر کدام يک جزء به نسبت مساوي پودرش کند و شب قبل از خواب يا در روز سرمه‌ي چشم کند. معمولا سه روز تا دو هفته استفاده شود.
در چشم مقداري خاک و خاشاک برود محلول «آي باس» که محلولي شيميايي است در چشم ريخته شود.
روايت دوم: عَنْ سُلَيْمٍ مَوْلَى عَلِيِّ بْن يَقْطِينٍ أَنَّهُ كَانَ يَلْقَى مِنْ رَمَدِ عَيْنَيْهِ أَذًى قَالَ فَكَتَبَ إِلَيْهِ أَبُو الْحَسَنِ ع ابْتِدَاءً مِنْ عِنْدِهِ مَا يَمْنَعُكَ مِنْ كُحْلِ أَبِي جَعْفَرٍ ع جُزْءُ كَافُورٍ رَبَاحِيٍ وَ جُزْءُ صَبِرٍ أُصْقُوطْرِيٍّ يُدَقَّانِ جَمِيعاً وَ يُنْخَلَانِ بِحَرِيرَةٍ يُكْتَحَلُ مِنْهُ مِثْلَ مَا يُكْتَحَلُ مِنَ الْإِثْمِدِ الْكَحْلَةُ فِي الشَّهْرِ تَحْدُرُ كُلَّ دَاءٍ فِي الرَّأْسِ وَ تُخْرِجُهُ مِنَ الْبَدَنِ قَالَ فَكَانَ يَكْتَحِلُ بِهِ فَمَا اشْتَكَى عَيْنَيْهِ حَتَّى مَاتَ.[2]
مولي علي بن يقطين يعني عبد علي بن يقطين
رمد يعني ورم ملتهمه. پرده نازکي که پشت پلکهاست.
غلام علي بن يقطين دو تا چشم هايش رمد داشت. و اذيت ميشد. حضرت کاظم(ع) برايش نوشتند. فکتب چه چيزي مانع شده از اينکه کحلي که ابي جعفر(ع) استفاده ميکند را مصرف کني...اين کافور خاص مرغوب رياحي را يک جزء و اين صبر «أُصْقُوطْرِي» را که بهترين نوع صبر زرد است اين دو را پودر کن و از پارچه حرير رد کن طوري که گردش بماند و اين گردش را سرمه‌ي چشمت کن. اين دو تا داري ترکيبي را شبيه همان إثمِد (إثمد يعني سنگ سياه سرمه‌ي اصفهان. سنگ آنتي موآن يا استيب نيت)
اين دو داروي خاص که هر دو سمي است. الکحله في الشهر ..ماهي يکبار با اين سرمه خاص سرمه بکش براي درمان سردرد نيز خوب است.
روايت سوم: از امام رضا(ع) نَرْوِي عَنْ رَسُولِ اللَّهِ (ص) أَنَّهُ قَالَ: ادَّهِنُوا غِبّاً وَ اكْتَحِلُوا وَتْرا[3]
غبا يعني يعني يک روز در ميان. وترا يعني هر روز.
روغن مالي ميخواهي بکني با روغن هاي خاص استراتژيک انجام بده مثل روغن به، روغن کندوش. اگر هيچي نداشتي روغن زيتون چرا که جذب سلولي اش بالاست و براي کساني که اگزماي خشک دارند يا پوستشان خشک است خوب است.هر روز با روغن زيتون ماساژ بدهد. اين جا طبق فرمايش معصوم يک روز در ميان.
و سرمه بکش هر روز براي زينت و هر شب براي ازدياد نور چشم و برخي بيماري ها.
روايت چهارم: عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا ع قَالَ: مَنْ أَصَابَهُ ضَعْفٌ فِي بَصَرِهِ فَلْيَكْتَحِلْ بِسَبْعَةِ مَرَاوِدَ عِنْدَ مَنَامِهِ مِنَ الْإِثْمِدِ.[4]
حضرت ميفرمايند هنگام خوابش هفت بار به پلک هاي پايين اش سرمه اثمد بکشد. روايت مجمل است و مبينش روايات ديگر است که سرمه وقتي ميخواهي بکشي، پلک پايينِ چشم راست 4بار و پلک پايين چشم چپ 3 مرتبه بکش.
روايت پنجم: شخصي آمد خدمت حضرت صادق(ع) پرسيد ميتوانم اين پودر اثمد را با شراب مخلوط کنم و بکشم به چشمهايم. حضرت فرمودند: مَنِ اكْتَحَلَ بِمِيلٍ مِنْ مُسْكِرٍ(اي ممزوج بخمر) كَحَلَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِمِيلٍ مِنْ نَارٍ...[5]
حاشيه: حتي اگر آن مسکر، شراب خرما هم باشد نبايد اين کار را کرد. عَلِيِّ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَخِيهِ (ع) قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الْكُحْلِ يَصْلُحُ أَنْ يُعْجَنَ بِالنَّبِيذِ قَالَ لا[6] آيا صلا ح است اين سرمه را قاطي شراب نبيذ کنم حضرت فرمودند نه.
اصل شراب مسکر حرام است و بواسطه شراب ده طايفه هم به جهنم ميرود اما اگر شراب خوردن را ترک کرد نه بخاطر اينکه خدا را قبول دارد بلکه بخاطر مسائل ديگري مثل آبروي شخصي يعني براي غير خدا باشد باز هم خدا چنين شخصي را از نوشيدني هاي بهشت ميدهد.
