درس اخلاق استاد هادی عباسی‌خراسانی

موضوع: اخلاق بندگی/خصوصیات رجبیون /رجبیون، اهل روزه در ماه رجب و پاداش آنها در قیامت

1- بحث اخلاقی (خصوصیات رجبیون)

امروز در محضر امام صادق (علیه‌السلام) هستیم و احوالات روز قیامت است.

حضرات معصومین (علیهم‌السلام)، مشرف بر قیامت هستند. چطور ما احوال اهل دنیا را می‌دانیم؛ آن‌ها هم بر ﴿إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ﴾،[1] این گونه اشراف دارند.

1.1- رجبیون، اهل روزه در ماه رجب و جایگاه آنها در قیامت

امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند:

«إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ نَادَى مُنَادٍ فِي بُطْنَانِ الْعَرْشِ أَيْنَ الرَّجَبِيُّونَ فَيَقُومُ أُنَاسٌ يُضِي‌ءُ وُجُوهُهُمْ لِأَهْلِ الْجَمْعِ عَلَى رُءُوسِهِمْ تِيجَانُ الْمَلِكِ مُكَلَّلَةً بِالدُّرِّ وَ الْيَاقُوتِ مَعَ كُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ أَلْفُ مَلَكٍ عَنْ يَمِينِهِ وَ أَلْفُ مَلَكٍ عَنْ يَسَارِهِ. ثُمَّ قَالَ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ ع هَذَا لِمَنْ صَامَ شَيْئاً مِنْ رَجَبٍ وَ لَوْ يَوْماً وَاحِداً فِي أَوَّلِهِ أَوْ فِي وَسَطِهِ أَوْ فِي آخِرِهِ».[2]

«اذا کان یوم القیامة نادی مناد فی بطنان العرش این الرجبیون»؟ منادی در دل و باطن و حقیقت عرش صدا می‌زند: «رجبیون کجا هستند»؟ «فیقوم أناس یضیء وجوههم لأهل الجمع علی رئوسهم تیجان الملک»؛

مردمانی بلند می‌شوند با صورت‌های نورانی که نورشان برای جمع روشن است و تاج پادشاهی دارند و زینت‌بخش آن‌ها دُرّ و یاقوت است. این دُرّ و یاقوت، کنایه از کمالات نورانی آن‌ها است. تمثال کارهای دنیایی آن‌ها است.

«مع کل واحد منهم ألف ملک عن یمینه و ألف ملک عن یساره»؛

در طرف چپ و راست آن‌ها هزار فرشته است.

ثم قال جعفر بن محمد (علیه‌السلام): «هذا لمن صام شیئا من الرجب ولو یوما واحدا فی أوله أو فی وسطه أو فی آخره»؛

این برای کسی است که در اول یا وسط یا آخر این ماه روزه بگیرد.

1.2- صدقه، جایگزین روزه برای عاجز از روزه

ان‌شاءالله به این روایت عمل کنیم؛ و اگر نتوانستیم روزه بگیریم، صدقه بدهیم. رجبیون در قیامت، تالی تلو ولایت هستند. این مقام رجبی‌ها است. اینکه ماه ولایت است و نام‌گذاری به این نام شده است، برای همین است. ما باید برنامه‌ریزی کنیم که ان‌شاءالله طوری قرار گیریم که مُنادای این منادی قرار بگیریم. امیدواریم در محضر حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها)، خدا توفیقی دهد که مشمول این حدیث شویم.

رجب، مساوی با طلب واقعی است. طلب، مرحله‌ی بعد از محبت است.