درس خارج فقه استاد میرزا محمدحسین احمدی فقیه یزدی

موضوع: رهاشدگی زبان

أن رسول الله ع قال: إن على لسان كل قائل رقيبا فليتق الله العبد و لينظر ما يقول.[1]

رقیب یعنی مواظبت ویا به معنای مقابل ومخالف وهم مبارز که در برابر شخص قرار می گیرد.هرچند معنا اول درستتر می باشد که هر چه گفت برای او حفظ می کنند چه خوب وچه بد.

معنای دوم هم این که هر کلام وهر نظریه ای بیان شود مخالف آن هم کسی نظر می دهد ومخالفت با او می کند.

از روایت بعد هم جنبه عمل وهم فکر را می توان استفاده کرد:

محمد بن إدريس في آخر السرائر نقلا من كتاب حريز بن عبد الله عن الفضيل بن يسار عن أبي جعفر ع قال: قال يا فضيل بلغ من لقيت من موالينا السلام و قل لهم إني أقول: إني لا أغني عنهم من الله شيئا إلا بورع فاحفظوا ألسنتكم و كفوا أيديكم و عليكم بالصبر و الصلاة إن الله مع الصابرين*.[2]

ای فضیل هر کس از دوستان ما را ملاقات کردی سلام ما را به آنان ابلاغ کن،( سلام دیگران را رساندن منشا شرعی دارد و همچنین اگر قبول کردید به رساندن سلام به دیگران واجب است)

بگو به آنان که من از آنان بی نیاز از شما نیستم از هرچیزی مگر با ورع ؛ یعنی ما از شما نیازی نداریم مگر به ورع وپارسایی شما و بی نیازی ما از شما با ورع وپرهیزگاری شما ایجاد می شود.

پس برای حفظ ورع زبانتان را حفظ کنید و دست درازی از حقتان نکنید و پا از گلیم دراز نکنید وبر شما باد به صبر ونماز که خداوند با صابران است که علیکم یعنی استعینوا.صبر برهمه مصادیق صبر که یکیش روزه است .وقتی صبر می کند یعنی چیزی را برخودش تحمیل می کند. قرة عینی فی الصلاة که وقتی وارد نماز می شود هم خدااز او راضی میشود وهم اوازخودش. امام ره وقتی مشکلی براش پیش آمد می کرد نماز حاجت می خواند وطلب کمک می کرد.

همه ورع را می فهمند ولی در رعایت آن اختلاف دارند.

و قال النبى صلى الله عليه و آله‌: يقول الله تعالى من احدث و لم يتوضأ فقد جفانى‌ و من احدث و توضأ و لم يصل ركعتين و لم يدعنى فقد جفانى و من احدث و توضأ و صلى‌ ركعتين و دعانى فلم اجبه فيما يسئل من امر دينه و دنياه فقد جفوتة و لست برب جاف.[3]

که وضو بگیرد ونماز بخواند ودعا کن ومن جوابش ندهم من جفا کردم و در حالی که من پروردگار جفا کار نیستم.

77 عنه عن الحسن بن محبوب عن الحسين بن صالح بن حي قال سمعت أبا عبد الله ع يقول‌ من توضأ فأحسن الوضوء ثم صلى‌ ركعتين فأتم ركوعها و سجودها ثم جلس فأثنى على الله و صلى على رسول الله ص ثم سأل الله حاجته فقد طلب الخير في مظانه و من طلب الخير في مظانه لم يخب.[4]

هرکس وضو بگیرد به تمامه ونماز بخواند به تمامه وحاجت خود را بخواهد طلب خیر را در محل خودش انجام داده است.