درس خارج فقه استاد میرزا محمدحسین احمدی فقیه یزدی

موضوع: نفس و روح

علامه طباطبایی ره:هیچ موضوعی بالاتر از خود سازی خودنیست.

﴿وَ مَنْ يَأْتِهِ مُؤْمِناً قَدْ عَمِلَ الصَّالِحاتِ فَأُولئِكَ لَهُمُ الدَّرَجاتُ الْعُلى﴾[1] ‌

عبودیت وعبادت ومعبود داشتن برای همین که جاذبه از طرف خداوند دراو بوجودبیاید.علت غائی عبادت حصول صفات الهی در انسان است.ماخلقت الجن والانس الالیعبدون که معنا کردند یعنی لیعرفون،بلکه معنای بالاتر متخلق شدن به صفات الهی.

چشم برزخی یک مقام است که البته باید ستارالعیوب هم باشد ،البته خوب است که قبل از اتفاقات آینده خبر دارد می شود وخودش را آماده می کند والبته باز کسی که چشم برزخی دارد برای افرادی که باطن آنان را می بیند دعا می کند که توفیق توبه پیدا کنند یا دعاهایی دیگر.

آقای بهاء الدینی ره :مانگران افرادی بودیم ولی ایشان می فرمود نه نگران نباشید کار او حل شد که بعد می رفتیم می دیدیم که بله حل شده است.

البته کسی ک به این مقام می رسد وظیفه اش سنگین تر می شود والبته که سعه ی وجودی پیدا می کند وقوی تر هم میشود.

البته کسی که به این مقام ها می رسد تا در کار مردم گشایش ایجاد کند ودر زندگی مردم اثرخوب بگذارد.مثلا مرحوم فکور کسی خانه اش مورد آزار اجنه قرار گرفت که مرحوم فکور دعایی به او یاد داد تا آن ها را از خانه اش دفع کرد.

اولئک لهم درجات العلی.

این که برخی می گویند شیطان را لعنت نکن بیشتر سراغت می آید را استاد رد نمی کند وفرمود این را تجربه کنید. گاه فرد با اعوذ بالله من الشیطان الرجیم از دست او راحت می شود وگاه فردی با لعنت به او.کسی پیش استاد آمد که به استاد به او فرموده معلوم که تو در دست وپای شیطان گیرافتادی وسعی کن که کمتر خراب کاری کنی وکمتر در دست وپای شیطان باشی.گاه طوری می شود که انسان افکارش شیطانی می شود وشیطان به او الهام می کند.

یکی از اساتیدمی فرموده که بسیاری از غسل های مستحبی برای این که ازشیطانی بودن خارج شویم.

﴿جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدينَ فيها وَ ذلِكَ جَزاءُ مَنْ تَزَكَّى﴾[2]

یکی از اساتید می فرمود که برخی بهشت ها نفسانی است.

البته می توان بیان داشت که در تمام مراتب بهشت جریان انهار است.

مرحوم نجفی اصفهانی ره: ازمعارف وبهشت وجهنم می فرموده که کسی بلند شده گفته چطور اینها را ببنینم وبرسیم؟ فرموده بشین خدا برای من وتو هم چراگاه درست کرده است.

درر النجفیه: در تفسیر آیه ﴿اللَّهُ يَتَوَفَّى الْأَنْفُسَ حِينَ مَوْتِهَا وَالَّتِي لَمْ تَمُتْ فِي مَنَامِهَا ۖ فَيُمْسِكُ الَّتِي قَضَىٰ عَلَيْهَا الْمَوْتَ وَيُرْسِلُ الْأُخْرَىٰ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ﴾

نفس از روح جداست وروایت آورده که نفس برای دنیا است وروح برای آخرت،روح برای مرگ است ونفس در دنیا است.چنانچه نفس گرفته می شود وفرد نمی میردالله یتوفی الانفس می کند ولی همچنان او زنده است که این همان روح است که در بدن او مانده واو زنده است ولی نفس او جدا شده است.