درس خارج فقه استاد سید محمدجواد علوی‌بروجردی
1400/08/05
بسم الله الرحمن الرحیم
موضوع: كتاب الحج/قضاء حج نذری /خلاصه نظر استاد در مسأله 13 و نقل کلام مرحوم صاحب عروة(ره) در مسأله 14
تقریر فقه، جلسه هشتم
ما در مسأله قبل گفتیم که دلیلی بر قضاء نذر احجاج نداریم و دو تا صحیحه ضریس و و مسمع از نظر مدلول مشکل داشتند و از نظر مدلول تمام نبودند. در حجة الاسلام فقط دلیل بر قضاء داریم. بنابراین اگر فرد نذر احجاج بکند و موضوع آن نذر محقق بشود و تا زمانی که زنده است خودش باید نذر را انجام بدهد و اگر از دنیا رفت خودش قضاء آن نذر بر ورثه اش واجب نمی باشد همانطور که کفاره حنث نذر هم اگر فرد ناذر نداده باشد آن پرداخت کفاره بر ورثه اش واجب نمی باشد. اگر ناذر نذر حج را معلق بر شرطی کرده باشد تا زمانی که فرد ناذر زنده باشد و آن شرط محقق نشده باشد طبق نظر ما(استاد) اصلاً نذر منعقد نمی شود اما طبق نظر اعلام( رحمة الله علیهم)نذر منعقد می شود و با مرگ ناذر نذرش منحل می شود. ما علم به این روایت را به اهلش واگذار می کنیم.
مرحوم صاحب عروة(ره) در مسأله 14 می فرمایند:
«إذا كان مستطيعا و نذر أن يحج حجة الإسلام انعقد على الأقوى‌و كفاه حج واحد و إذا ترك حتى مات وجب القضاء عنه و الكفارة من تركته و إذا قيده بسنة معينة فأخر عنها وجب عليه الكفارة و إذا نذره في حال عدم الاستطاعة انعقد أيضا و وجب عليه تحصيل الاستطاعة مقدمة إلا أن يكون مراده الحج بعد الاستطاعة»[1] .
