< فهرست دروس

درس اصول استاد حمید درایتی

1400/08/09

بسم الله الرحمن الرحیم

 

موضوع: المطلق و المقيد/حمل مطلق بر مقيد /مختار مرحوم خوئی

 

 

همچنين اگر براى رفع لغويت ادعا شود كه دليل مطلق مشروط به عدم اتيان فرد مقيّد است، گفته مى شود كه لازمه ى چنين فرضى، تخييرى بودن دليل مطلق در امتثال است (تخيير امتثال دليل مطلق ضمن فرد مقيّد و ضمن ساير افراد) و حال آنكه از دو جهت خلاف ظاهر است و قرينه اى نسبت به آن وجود ندارد : اولا صيغة امر ظهور در وجوب تعيينى دارد نه تخييرى و ثانيا دليل مطلق ظهور در اطلاق نسبت به تمام افرادش دارد نه مقيّد به حصة اى از افرادش.

     امتثال واحد در ضمن فرد مقيّد مجزى از دليل مطلق نباشد — اگرچه در چنين صورتى اصل صدور دليل مطلق لغو نمى باشد لكن لازمه ى اين فرض آن است كه دليل مطلق مقيّد به امتثال با غير فرد مقيّد باشد و حال آنكه قرينه اى بر چنين تقييدى وجود ندارد و نفس دليل مقيّد نيز نمى تواند قرينه محسوب شود زيرا بنابر چنين فرضى اساسا دو دليل مستقل هيچ ارتباطى با يكديگر ندارند تا بخواهد يكى قرينه اى بر ديگرى باشد.

     احتمال دارد دليل مقيّد ناظر بر دليل مطلق و موجب تقييد آن باشد — باتوجه به ناتمام بودن سه احتمال قبل، لامحاله دو دليل ناظر بر حكم واحد و دليل مقيّد موجب تقييد دليل مطلق خواهد بود.

     اگر تعدد حكم احراز شود (أعتق رقبةً و أعتق رقبةً مؤمنة مرة أخرى) :[1]

         احتمال دارد دليل مقيّد ناظر بر أفضل افراد دليل مطلق باشد — اين فرض خلاف ظهور (عقلى) صيغة امر در وجوب است.

         احتمال دارد دليل مطلق و مقيّد ناظر بر دو تكليف مرتبط باشند (واجبٌ فى الواجب) — اين فرض خلاف ظهور دليل مقيّد در ارشاديت است.

         احتمال دارد دليل مطلق و مقيّد ناظر بر دو تكليف مستقلّ باشند :

             امتثال واحد در ضمن فرد مقيّد مجزى از دليل مطلق نيز باشد — اين فرض خلاف ظهور تعدد تكليف در تعدد امتثال است.

             امتثال واحد در ضمن فرد مقيّد مجزى از دليل مطلق نباشد — باتوجه به ناتمام بودن دو احتمال قبل، دو دليل ناظر بر دو تكليف مستقل با دو امتثال مجزى خواهد بود.

 

     مقصود از دليل مطلق، مطلق الوجود ماهيت باشد (شموليت) :[2]

         حكم مطلق و مقيّد متخالفين در سلب و ايجاب باشد (أحلّ الله البيع و نَهَى النبىّ عن بيع الغرر) — همه ى اصوليين اتفاق نظر دارند كه حمل مطلق بر مقيّد صورت مى گيرد.

         حكم مطلق و مقيد متوافقين در سلب و ايجاب باشد (أحلّ الله البيع و يجوز بيع المرابحة[3] ) :

             اگر مفهوم وصف معتبر نباشد — باتوجه به مطلق الوجود بودن دليل مطلق و شموليت آن نسبت به تمامى افراد، تنافى بين دو دليل وجود نخواهد داشت تا حمل مطلق بر مقيّد صورت گيرد بلكه‌ دليل مقيّد حمل بر افضل افراد مى شود.

             اگر مفهوم وصف معتبر باشد (و دليل مقيّد به صورت وصف باشد) — بين منطوق دليل مطلق و مفهوم دليل مقيّد تنافى وجود دارد و در نتيجه حمل مطلق بر مقيّد صورت مى گيرد.


[3] وسائل الشيعة، الشيخ الحر العاملي، ج18، ص60، أبواب أبواب احكام العقود، باب12، ح3، ط آل البيت..« عبد الله بن جعفر في (قرب الإسناد) عن عبد الله بن الحسن، عن جده علي بن جعفر، عن أخيه موسى بن جعفر (عليه السلام) قال: سألته عن الرجل يبيع السلعة ويشترط أن له نصفها ثم يبيعها مرابحة أيحل ذلك؟ قال: لا بأس.»

BaharSound

www.baharsound.ir, www.wikifeqh.ir, lib.eshia.ir

logo