درس نهایة الدرایة استاد محمد غیاثی

موضوع: مباحث الفاظ/اقتضاء النهی للفساد2 /بررسی عقلی بودن مسأله اقتضاء و لفظی بودنِ آن2

○ نهایه‌الدرایه ج۲ص۳۸۱س۸تعلیقه۲۱۶

- اقتضاء النهی للفساد (۲)

۱. تقرب با مبعدّ از دو منظر کبروی ( استحاله تقرب با مبعد ) و صغروی ( مبعد بودن متقرّب به ) مورد نظر قرار گرفته است.

۲. محقق اصفهانی ره استحاله تقرب با مبعد را انکار می‌کند.

۳. قیام مصلحت به ذات فعل و قیام مفسده به فعل متقید موجب حب و بغض میشود البته حب یا بغض فعلی تابع اقوی الملاکین است.

۴. قیام مصلحت و مفسده به فعل واحد از دو جهت مورد اشکال است:

الف : صدور کثیر از واحد ( هر چند واحد شخصی نباشد )

👈 پاسخ محقق اصفهانی ره : قاعده الواحد در غیر واحد شخصی جاری نیست.

ب : اجتماع دو ضد ( مصلحت و مفسده )

👈 پاسخ محقق اصفهانی ره : چنین نیست که همیشه مصلحت و مفسده متضاد باشند.

۵. دخالت تقید طبیعت به قیدی نسبت به مصلحت و یا مفسده به نحو دخالت مقتضی بالکسر نسبت به مقتضی بالفتح نیست بلکه به دخالت شرط در فعلیت یافتن مقتضی بالفتح از مقتضی بالکسر است.

۶. طبیعت واحده میتواند مقتضی بالکسر برای دو اثر متباین اما غیر متضاد باشد.