درس نهایة الدرایة استاد محمد غیاثی

موضوع: مباحث الفاظ/اقتضاء النهی للفساد36 /مقتضای نهی از عبادت5

○ نهایه‌الدرایه‌ج۲ص۳۹۶س۱۷ تعلیقه۲۳۸

- اقتضاء النهی للفساد (۳۶)

۱. پاسخ از اشکال سابق، بر مبنای مشهور در باب حسن و قبح عقلی

۲. در نگاه مشهور، حسن ذاتی و قبح ذاتی، مقوّم فعل حَسَن نبوده و ذاتیِ باب کلیات خمس نخواهند بود.

۳. در نگاه مشهور، حسن ذاتی و قبح ذاتی به معنای ذاتی باب برهان خواهند بود.

۴. ذاتی باب برهان ، معنایی است انتزاعی ( خارج از ذاتِ موضوع ) و در انتزاعِ آن ، وضع ذات کفایت می‌کند.

۵. حسن ذاتی و قبح ذاتی به معنای ذاتی باب برهان ، دو قسم است:

الف.‌گاهی فعل (موضوع) ، علّت تامه برای حسن و قبح است.

ب. گاهی فعل (موضوع) ، مقتضی بالکسر برای حسن و قبح است.

۶. اگر فعل ، اقتضای حسن را داشته باشد ، میتواند معروض قبح قرار گیرد چرا که این قبح ذاتی باب برهان نیست. اجتماع حسن ذاتی باب برهان به نحو اقتضاء، با قبح عرضی باب برهان ، محذوری را به دنبال ندارد.