درس نهایة الدرایة استاد محمد غیاثی
1401/09/20
بسم الله الرحمن الرحیم
موضوع: مباحث الفاظ/اقتضاء النهی للفساد37 /مقتضای نهی از عبادت6
○ نهایه‌الدرایه ج۲ص۳۹۷س۳تعلیقه۲۳۸
- اقتضاء النهی للفساد (۳۷)
۱. پاسخ از اشکال سابق بر مبنای تحقیق در باب حسن و قبح عقلی
۱. حُسن ذاتی و نیز قبح ذاتی، دارای دو معنا خواهند بود.
۲. معنای اول از حُسن ذاتی آن است که حسن عرض ذاتی برای موضوع باشد نه عرض غریب. یعنی عروض حسن بر آن ، بدون واسطه در عروض باشد و موضوع با همان عنوان اولیِ خود، معروض حسن قرار گیرد.
۳. حُسن ذاتی به معنای دوم آن است که موضوع به عنوان اولی خود، معروض حسن نیست ولی لو خلّی و طبعه ، عنوانی حَسن بر آن عارض شده و به واسطه عروضِ آن، موضوع نیز متصف به حُسن میشود بالعرض و المجاز.
۴. در معنای دوم از حسن ذاتی، آن عنوان ثانوی ممکن است مرتفع شود و عنوان ثانوی دیگری عارض شود که قبیح بوده و موضوع به واسطه این عنوان جدید، متصف به قبح شود بالعرض و المجاز.
۵. گاهی فعلی نه دارای حسن و قبح ذاتی به معنای اول است و نه واجد حسن و قبح ذاتی به معنای دوم همچون نوشیدن آب.
