درس نهایة الدرایة استاد محمد غیاثی
1401/10/03
بسم الله الرحمن الرحیم
موضوع: مباحث الفاظ/اقتضاء النهی للفساد41 /مقتضای نهی از عبادت10
○نهایهالدرایهج۲ص۳۹۸سآخرتعلیقه۲۳۹
- اقتضاء النهی للفساد (۴۱)
۱. اشکال: مقام تشریع ( که از شئون سلطنت مولاست ) مقام جعل حکم است، پس عمل ؛ تصرف و تشریع نیست و باید همان بنای قلبی را تشریع دانست.
۲. پاسخ :
یک. تشریع مولا، بعث و زجر اوست.
دو. بعث و زجر یعنی انشاء به داعی جعل داعی و جعل زاجر.
سه. بعث و زجر : تسبب ( ایجاد سبب ) برای فعل اختیاری عبد و ترک اختیاری او در خارج.
چهار. بعث و زجر : ایجاد فعل عبد توسط مولا به نحو تسبیبی نه مباشری.
پنج. تشریع صادر شده از عبد باید هم تصرف در سلطنت مولا باشد و هم ایجاد تسبیبی باشد.
شش. پس بنای بر تصرف، تشریع نیست چون تصرف نیست.
هفت. تصرف در سلطنت نسبت به غیر متصرف ، آن است که متصرف ، غیر خود را امر کند به عنوانِ آنکه امر مولاست.
هشت. تصرف در سلطنت مولا نسبت به فعلِ خود متصرف آن است که متصرف فعل خود را ( که فعل مباشری اوست ) به عنوان ایجاد تسبیبی مولا انجام دهد.
نُه. پس مصداق تشریع نسبت به خود متصرف و غیر متصرف، مختلف است.