درس نهایة الدرایة استاد محمد غیاثی

موضوع: مباحث الفاظ/اقتضاء النهی للفساد44 /مقتضای نهی از عبادت13

○ نهایه‌الدرایه ج۲ص۴۰۰س۱۱تعلیقه۲۴۰

- اقتضاء النهی للفساد (۴۴)

۱. آخوند ره : اگر نهی از عبادت ، دلالت بر حرمت تشریعی کند اقتضای فساد عبادت را خواهد داشت زیرا دلالت بر " مامور به " نبودنِ آن دارد. ( پس حرمت تشریعی بدون واسطه دلالت بر فساد و عدم امر خواهد کرد ).

۲. محقق اصفهانی ره : دلالت حرمت تشریعی بر فساد :

یک. به اعتبار تلازم میان حرمت تشریعی و عدم امر نیست چرا که حکم ، محقِّقِ موضوعی که ملازم با عدم امر است نیست.

دو. به اعتبار تلازم میان حرمت تشریع خاص با عدم امر نیست ( به همان جهت ).

سه. به اعتبار ملازمه میان حرمت تشریعی و موضوع تشریع است. زیرا حرمت تشریعی نماز حائض ، فقط در صورتی معقول است که از اتیان نماز به نحو تشریع از او صادر شود.

چهار. پس حرمت تشریعی به واسطه‌ی این ملازمه دلالت بر عدم امر و خروج مورد نهی از اطلاقات و عمومات خواهد کرد.

۳. ظاهر دلیل نهی از نماز حائض، آن است که متعلق نهی، نماز به عنوان نماز نه به عنوان تشریع، مورد تعلق نهی قرار گرفته است.