درس نهایة الدرایة استاد محمد غیاثی

موضوع: مباحث الفاظ/اقتضاء النهی للفساد53 /مقتضای نهی از معامله8

○ نهایه‌الدرایه ج۲ص۴۰۵س۱تعلیقه۲۴۳

- اقتضاء النهی للفساد (۵۳)

۱. آخوند ره: در خصوص باب عقود و ایقاعات نه معاملات به معنای اعم، ظهور نهی در ارشاد به فساد بعید نیست چه اینکه ظهور امر در این باب به ارشاد به صحت بعید نیست.

۲. امر ارشادی : بعث به داعی اظهار رشد عبد و خیر او در متعلق امر

۳. با تفاوت متعلق، امر ارشادی نیز متفاوت خواهد بود.

۴. در عبادت ، رشد و خیر عبد عبارت از قرب و ثوابی است که بر عبادت مترتب می‌گردد.

در جزء و شرط، با امر ارشادی، جزء بودن ، شرط بودن و عدم تحقق مرکب بدون جزء و شرط ارائه می‌شود.

۵. در معامله به معنای اخص، از آنجا که مترقب نفوذ و صحت معامله است ، رشد و خیر عبد همان نفوذ و صحت معامله بوده و بعث به داعی اظهارِ آن خواهد بود.

۶. در امور خارجی که دارای منفعت و ضرر اند، ارشاد به تحقق آن منفعت و ضرر صورت خواهد گرفت.

۷. از آنجا که نفوذ و صحت اثر معامله به معنای اعم نیست بنابراین مجالی برای ارشاد به صحت و فساد در آن نیست.

۸. معامله به معنای اعم ( مثل غَسل ) هرچند فاقد اثر نفوذ و صحت است ولی دارای اثر ( مثل طهارت برای غَسل ) بوده و ارشاد به ترتب آن اثر و عدم آن متصور خواهد بود. بنابراین تخصیص امر و نهی ارشادی به معاملات به معنای اخص ، بدون وجه است.