درس نهایة الدرایة استاد محمد غیاثی

موضوع: مباحث الفاظ/اقتضاء النهی للفساد54 /مقتضای نهی از معامله9

○ نهایه‌الدرایه ج۲ص۴۰۵تعلیقه۲۴۴

- اقتضاء النهی للفساد (۵۴)

۱. توهم : حرمت معامله، مستتبِعِ فساد معامله ، در نگاه شرع است . این ادعاء از برخی اخبار ( همچون : لم یعص الله و انما عصی سیده ) استفاده می‌شود.

۲. پاسخ آخوند ره : مراد از معصیت نفی شده آن است که نکاح از اموری نیست که خداوند آن را امضاء نکرده است. روشن است که معصیت به این معنا ، مستتبعِ فساد است.

۳. تبیین پاسخ آخوند ره توسط محقق اصفهانی ره :

یک. معصیت، ظلم ( تصرف در سلطنت غیر ) و قبیح و موجب استحقاق عقاب است.

دو. همان‌طور که معصیت بر مخالفت با حکم تکلیفی صدق می کند ، بر فعلی که مورد اذن وضعی نیست نیز صدق می کند زیرا تسبب به فعلی که خداوند اذن وضعی نداده است ، تصرف در سلطنتِ اوست.

سه. مقابله میان معصیت سید و معصیت خداوند، از آن جهت است که چون سید ، تزویج را انفاذ نکرده ، پس انفاذ عبد، عصیان سید و تصرف در سلطنت اوست چه اینکه همین تزویج را چون شارع انفاذ کرده ، پس تسبب عبد، تصرف در سلطنت خداوند و عصیانِ او نیست.