درس نهایة الدرایة استاد محمد غیاثی

موضوع: مباحث الفاظ/عام و خاص8 /حجیت عام مخصص در باقی2

○ نهایه‌الدرایه

ج۲ص۴۵۰س۹تعلیقه۲۸۹

- عام و خاص۸/ حجیت عام مخصّص در باقی۲

۱. اگر نسبت به برخی از افراد، انشاء؛ مَنشاء انتزاع بعث حقیقی نباشد در حالی‌که مورد تعلق انشاء به داعی جعل داعی بوده است، لازم خواهد آمد صدور انشای واحد از دو داعی بدون جهت جامعی میانِ آن دو.

۲. دخل مقدّر: همان‌طور که انشاء به داعی جعل داعی کاشف از داعی جعل داعی بوده و این کاشف حجت است، همچنین انشاء به داعی جعل قاعده نیز کاشف از داعی جعل قاعده بوده و حجت است. پس حجیت جهت جامع است.

۳. دفع دخل مقدر:

یک. ترتب حجیت بر کاشف نه منکشف ، مورد قبول است.

دو. بعد از ورود مخصِّص، معلوم می‌شود که انشاء در ناحیه عام به داعی جعل قاعده بوده است.

سه. بر کاشف از داعی جعل قاعده :

الف. نه بعث مترتب می‌شود چرا که ترتب و انتزاع بعث در صورتی است که انشاء، به داعی جعل داعی باشد.

ب. نه حجیت مترتب می‌شود چرا که حجیت متقوم به کاشف از بعث است در حالی که مفروض انشاء نسبت به هیچ یک از افراد به داعی بعث (جعل داعی) نبوده است.

۴. ظاهر انشاء آن است که به داعی جعل داعی است نه به داعی جعل قاعده و حجت.

۵. پس بعد از ورود مخصص، امر دایر است میان:

الف. رفع ید از ظهور استعمالی و تحفظ بر ظهور انشاء در داعی بعث.

ب. رفع ید از ظهور انشاء در داعی بعث و تحفظ بر ظهور استعمالی.

هیچ یک از این دو امر بر دیگری ترجیح ندارد.