درس نهایة الدرایة استاد محمد غیاثی

موضوع: مباحث الفاظ/عام و خاص9 /حجیت عام مخصص در باقی3

○ نهایه‌الدرایه

ج۲ص۴۵۱س۵تعلیقه ۲۸۹

- عام و خاص۹/ حجیت عام مخصّص در باقی۳

۱. فعلیتِ هر انشائی، فعلیتِ داعیِ آن انشاء است.

۲. مراد از عدم ترتب بعث بر انشاء به داعی جعل قاعده ، عدم انتزاع و اعتبار بعث عقلائی از انشاء به داعی جعل قاعده است.

۳. مراد از عدم ترتب حجیت بر انشاء به داعی جعل قاعده؛ عدم انتزاع و اعتبار حجیت عقلائی از انشاء به داعی جعل قاعده است.

۴. انشاء به داعی تنجیز معقول نیست زیرا ماده‌ای که مورد بعث انشائی است نه قابل تنجیز است و نه قابل تنجز.

۵. آنچه که قابل تنجز است حکم مثل نماز است چه اینکه آنچه که قابل تنجیز است حاکی از حکم مثل نماز است.