درس نهایة الدرایة استاد محمد غیاثی

موضوع: مباحث الفاظ/عام و خاص10 /حجیت عام مخصص در باقی4

○ نهایه‌الدرایه ج۲ص۴۵۱س۵

- عام و خاص۱۰/حجیت عام مخصص در باقی۴

۱. اگر مخصص منفصل قبل از وقت حاجت، وارد شود، انشاء در ناحیه عام، به داعی بعث جدی خواهد بود اما نه نسبت به موضوع ماخوذ در دلیل عام بلکه نسبت به موضوعی که با دو کلام منفصل؛ معین و محدّد می‌شود.

۲. در این صورت، هم تحفظ بر ظهور استعمالی عام شده و هم تحفظ بر ظهور از حیث داعی.

۳. مقتضای این بیان، نفی کاشفیت نوعیِ عام از مراد جدّی نیست تا آنکه سرایت اجمال از مخصص منفصل به عام لازم آید همچون مخصص متصل.

۴. مقتضای این بیان، عدم حجیت کاشف نوعی از متکلمی است که عادتِ او بد تبیین مرام خویش به دو کلام منفصل است.

۵. پس مخصص منفصل اگر مجمل باشد به مقدار کشفش، مزاحم حجیتِ کاشف عمومی خواهد بود.

۶. اگر مخصص منفصل بعد از وقت حاجت وارد شود، پس انشاء در ناحیه عام به داعی بعث جدی خواهد بود نسبت به همه افراد عام اما این انشاء نسبت به برخی از افراد عام، از مصالح واقعی و اولی منبعث است و نسبت به برخی از افراد عام از مصالح ثانوی

منبعث است.

۷. انتهای امد آن مصالح ثانوی، قیام مخصص خواهد بود.