درس نهایة الدرایة استاد محمد غیاثی

موضوع: مباحث الفاظ/عام و خاص22 /اجمال مخصص10

○ نهایه‌الدرایه

ج۲ ص۴۶۱ تعلیقه۲۹۶

- عام و خاص۲۲/ اجمال مخصص۱۰

۱. اشکال نذر صوم در سفر و اِحرام قبل از میقات، اگر صرف عدم قدرت بر اتیانِ آن دو به نحو قربی باشد - چرا که امر به وفاء توصلی است - پاسخ همان جواب‌های سه گانه آخوند ره خواهد بود.

۲. جواب‌های آخوند ره :

الف. کفایت رجحان ذاتی

ب. ملازم بودن نذر با عنوانی راجح

ج. کفایت رجحان طاری بعد از نذر - چرا که معتبر رجحان منذور در حال عمل است تا آنکه وفاء (اتیان عمل راجح) مقدور باشد.

۳. جواب سوم مورد نقد است زیرا : اگر مقصود از رجحان طاری، وجوب وفاء - که متاخر از نذر و مترتب بر آن است - باشد، لازم خواهد آمد تقدم شیء متاخر (رجحان (=وجوب) موضوع وجوب بوده پس باید این وجوب در موضوع خودش ماخوذ باشد).

۴. اگر اشکال نذر صوم و احرام، نظیر اشکال حرمت ذاتی عبادت باشد، پاسخ از آن عبارت از معنایی خواهد بود که جواب اول اخوند ره به آن باز خواهد گشت.

۵. بیان اشکال:

یک. اگر منذور، عمل بدون قصد قربت باشد، آن عمل فاسد خواهد بود.

دو. اگر منذور، عمل با قصد قربت باشد، تصحیحِ آن بر اساس جواب دوم و یا سوم اخوند ره نادرست است زیرا :

التزام جدی به عملی راجح - که رجحانِ او ملازم با التزام جدی است - محال است.

سه. وجه استحاله لزوم تقدم شیء بر خودش خواهد بود.

چهار. التزام متاخر از مورد التزام است .

پنج. متعلق التزام باید راجح باشد.

شش. اگر این رجحان از ناحیه التزام باشد، پس امر متاخر باید در رتبه متقدم فرض گردد.