موضوع: تفسیر موضوعی/تکبر /تفسیر آیه 7 سوره نوح و 44 هود

 

در جلسه سابق تکبر و نتیجه آن که در قوم حضرت نوح نمایان شد را بیان کردیم. اثر تکبر لجاجت است و مناسب است که گفته شود لجاجت و تکبر قرین یکدیگر هستند.

خلاصه از تنور که باید آتش بالا بیاید ، آب بالا آمد ولی با این حال افراد لجوج بازهم ایمان نیاوردند.

بعد از بالا آمدن آب ، مومنین به حضرت نوح که هشتاد نفر بودند ، بر کشتی سوار شدند و حیوانات نیز بر کشتی سوار شدند. شدت باران به حدی بوده است که تبدیل به سیل شد و از آسمان سیل شدید جاری بوده است. [1]

جناب نوح علی نبینا و اله و علیه السلام زمانی که مشاهده فرمودند که فرزندش کنعان در بین کفار قرار دارد ، شاید از روی حس پدری ، فرزندش را دعوت به یکتاپرستی نمود. در واقع پسرش را به توبه دعوت کرد نه اینکه با عقیده باطل سوار بر کشتی شود.

آب تمام مناطق محل حیات مردم را در بر گرفت. در رابطه با مدت استقرار کشتی بر روی آب نظرات مختلف است. بعضی یک ماه و بعضی شش ماه بیان کرده اند.[2]

بعد از اتمام ماجرا ، دستور آمد :

﴿وَ قيلَ يا أَرْضُ ابْلَعي‌ ماءَكِ وَ يا سَماءُ أَقْلِعي‌ وَ غيضَ الْماءُ وَ قُضِيَ الْأَمْرُ وَ اسْتَوَتْ عَلَى الْجُودِيِّ وَ قيلَ بُعْداً لِلْقَوْمِ الظَّالِمين‌﴾[3]

بعضی گفته اند که بلیغ ترین آیه در قرآن همین آیه شریفه است.[4]

چرا «قیل» فرمود ؟ جواب اینست که صیغه مجهول ، دلالت بر تفخیم و تعظیم دارد.

اینکه صیغه امر به نحو مونث بیان شده ، به خاطر اینست که ارض و سما مونث مجازی هستند.

در نهایت کشتی جناب نوح بر «جودی» مستقر شد. و اما مقصود از جودی کجاست؟ نظرات مختلف در تفاسیر در این رابطه بیان شده است.