درس خارج اصول استاد سید صمصام الدین قوامی

موضوع: منجزیت علم اجمالی

ار کان منجزه– (4 رکن) حالات عدم منجزیه علم اجمالی (به علت اختلال یک رکن از ارکان اربعه)

حالت اول – زوال‌العلم بالجامع

حالت دوم –اضطرار به بعض اطراف

حالت سوم –انحلال علم اجمالی به تفصیلی

حالت چهارم – انحلال حکمی (بقاء علم اجمالی بدون تنجیز)

حالت پنجم – اشتراک علمین فی طرف

3 ظرف داریم علم اجمالی اول داریم به نجاست ظرف1و ظرف2

علم اجمالی دوم پیدا می‌شود بین ظرف2 و ظرف 3 به نجاست یکی از آن دو

ظرف2 مشترک بین دو علم اجمالی است، یکی با ظرف 1 و یکی با ظرف3.

دو حالت وجود دارد نجاست در یک زمان واقع شده یا دو زمان

حالت اول: به تنجز علم اجمالی اول و دوم منجر می‌شود و سه ظرف باید ترک شوند؛ زیرا این دو علم روحا یکی هستند و با هم منجز می‌شوند.

حالت دوم: مرحوم میرزا و مرحوم خویی: علم اجمالی اول منجز است، نه دوم.

زیرا رکن سوم آن مختل است، زیرا ظرف3 بی‌معارض است؛ زیرا اصل طهارت در ظرف2 سقوط کرده است و قابل عود نیست، (بنا بر دو مسلک علیت و اقتضاء).

شهید صدر: علمین منجز است. (بنابر هر دو مسلک).

تنجزها نامحدود نیستند در هر آن که منجزند ممکن است در آن و زمان بعدی منجز نباشند.

علم اجمالی اول در ظرف2 تنجز ایجاد می‌کند، بعد نوبت خود را به علم اجمالی دوم می‌دهد که در همان ظرف تنجز ایجاد کند این بنا بر عراقی و علیت.

اما بنابر قول میرزا و اقتضا: در دقیقه اول از ساعت اول اصل طهارت در ظرف2 جاری است و به علت معارض در ظرف اول بی تاثیر می‌شود و مانع تنجز نیست.

در دقیقه اول از ساعت دوم اصل طهارت در ظرف 2 جاری است ولی معارض با دو اصل جاری در ظرف 1و3 است هرسه ساقط و تنجز حاکم و هر سه ظرف واجب‌الاجتناب می‌شوند. در حقیقت بر خلاف قائل به عدم منجزیت اصل طهارت که در یک زمان دچار تساقط بودند در زمان بعد عود می‌کنند و باز تساقط جدید و سه جانبه می‌کنند.