درس تفسیر استاد مهدی زمانی‌فرد

موضوع:تفسیر/سورهآل عمران/آیه25

۴ جهت بحث:

۱ لغوی: وفّیت:ماضی مجهول باب تفعیل معنا: اعطاء به نحو کامل.

جهت دوم:

اعرابی:

۳ نکته:

الف) فکیف اذا جمعناهم: مجمع‌البیان: کیف، خبر مقدم. مبتدا محذوف. " فکیف حالهم اذا جمعناهم"

ب) لیوم لا ریب فیه: عبارت " لاریب فیه" صفت برای یوم است.

ج) و هم لایظلمون: حالیه.

جهت سوم: بلاغی:

الف) کیف از ادات استفهام است منتها استفهام به داعی و انگیزه‌های مختلف انجام می‌شود یا استفهام حقیقی است به داعی جهل، استفهام به دایی تقریر (اقرار گرفتن) ، استفهام بداعی توبیخ (اانت فعلت هذا بالهتنا) ، استفهام به داعیه انکار (االه مع الله) در مورد بحث ما استفهام به داعی تهدید است.

ب) یوم : تنوین در یوم، تعظیم است یعنی "یوم عظیم" از سیاق آیه مشخص می‌شود.

ج) وفیت کل نفس: التفات دارد (تغییر سیاق تکلم) جمله آغازین آیه سیاقش متکلم مع الغیر است بعد جمله دوم "وفیت کل نفس " می شود غائب. شاید نکته اش این باشد که در جمله اول مقصود جمع کردن همه مردم است در روز قیامت، باید قدرت قاهره ای پشت سرش باشد که خداوند به صورت "جمعنا "فرمود یعنی خدا با ملائکه ای که تحت فرمان ایشان است. جمله دوم پیام اصلی‌اش بحث عدالت است و محور عدالت، نفس است که کارهایی انجام داده لذا خطاب تغییر می‌کند.

۴-جهت چهارم نکات تفسیری:

۴ نکته:

الف) خلاصه و چکیده آیه: در صدد بیان پاسخ قاطع عقلی به ادعای بی‌منطق یهودیان (که در آیه ۲۴ مطرح شد)

برهان عقلی:

یوم القیامه یوم العدل. یوم العدل الجزاء مناسب للعمل. نتیجه: فیوم القیامه جزاءهم مناسب للعمل