درس خارج اصول استاد عباسعلی زارعی سبزواری

موضوع: مباحث علم اصول/طرق ایصالی الفاظ، افعال و تقاریر صادره از شارع /ادله عدم وقوع تحریف

ادامه استدلال اوّل: دلالت آیه شریفه «انّا نحن نزّلنا الذکر و انّا له لحافظون»

بیان شد در خصوص اثبات عدم وقوع تحریف به نقیصه در قرآن کریم به چند دلیل استناد شده است. بحث در دلیل اوّل یعنی آیه شریفه ﴿انّا نحن نزّلنا الذکر و انّا له لحافظون﴾ بود که بیان گردید در رابطه با استدلال به این آیه شریفه دو شبهه مطرح است که پاسخ از آن دو برای تمامیّت این استدلال، لازم می باشد. شبهه اوّل و پاسخ از آن بیان گردید. بحث در شبهه دوّم بود یعنی دوری بودن استدلال به این آیه شریفه که اصل این شبهه ذکر شده و پاسخ محقّق خویی «رحمة الله علیه» از آن بیان گردیده و مورد نقد قرار گرفت. در ادامه به بیان پاسخ صحیح از این شبهه خواهیم پرداخت.

بیان استاد معظّم

قرآن بودن قرآن موجود نزد ما، نه تنها اجماعی بلکه متّفقٌ علیه میان همه مسلمین می باشد، نهایتاً اگر کسی بگوید قرآن بودن قرآن موجود نزد ما منافاتی ندارد با اینکه تحریف به تنقیص در برخی آیات یا سور همین قرآن موجود صورت پذیرفته باشد و این تحریف نیز در زمان ائمّه (ع) توسّط ایشان مورد اشاره قرار گرفته باشد، ولی اخبار آن به ما نرسیده باشد در پاسخ گفته می شود احتمال نقصان در خصوص آیاتی قابل پذیرش است که نقصان در آنها محتمل بوده و زیاد شدن کلمه ای به آن آیه یا آیه ای به آن سوره، تغییر دهنده معنای آن یا مُفهِم یک مطلب زائد بوده باشد مثل احتمال حذف آیات مربوط به امامت در باره اهل بیت (ع) در بعضی از سور یا حذف بعضی از کلمات در بعضی آیات الاحکام مثل آیه رجم یا آیه رضعات، و امّا در مثل آیه شریفه حفظ و امثال آن که جمله ای تامّه و بدون نقص است و زیاد شدن چیزی به آن، بی معنا می باشد، احتمال نقصان منتفی بوده و قرآن بودن آن امری مسلّم است و لذا شبهه دوّم یعنی شبهه دور وارد نخواهد بود.