درس خارج اصول استاد عباسعلی زارعی سبزواری

موضوع: طرق ایصالی الفاظ، افعال و تقاریر صادره از شارع /کتاب/ادله عدم وقوع تحریف

ادامه استدلال چهارم: حدیث ثقلین

متن حدیث ثقلین ذکر گردیده و بیان شد حدیث ثقلین بر اساس تمامی مبانی در تعریف تواتر، تواتر معنوی دارد. در مورد وجه دلالت این حدیث بر عدم تحریف به نقیصه در قرآن کریم بیان شد محقّق خویی «رحمة الله علیه» می فرمایند دو تقریب در این زمینه وجود دارد. این دو تقریب بیان گردیده و مورد نقد قرار گرفت. در ادامه به بیان تقریب سوّمی برای استدلال به این حدیث بر عدم تحریف به نقیصه در قرآن کریم خواهیم پرداخت.

بیان استاد معظّم

از این حدیث استفاده می شود که غایت ترک قرآن و عترت در میان مردم، هدایت مردم در پرتو این دو در صورتی است که در پی هدایت بوده و به این دو تمسّک نمایند و شکّی نیست که این هدایت نیازمند دو شرط اساسی است: یکی مربوط به ما تُبِع یعنی قرآن کریم و مَن تُبِع یعنی عترت و دیگری مربوط به تابع یعنی کسی که قرآن و عترت نزد او تا قیامت باقی گذارده شده است یعنی مردم؛ شرط مربوط به قرآن و عترت، صیانت قرآن از تحریف به زیاده و نقصان و صیانت عترت از غلبه شیطان به واسطه عصمت می باشد و شرط مربوط به مردم، تمسّک آنها به قرآن و عترت است، اگرچه پیامبر اکرم (ص) از میان این دو شرط، تنها به شرط تابع با عباراتی همچون «ان تمسّکتم بهما»، «من تمسّک به» و یا «ان اخذتم به» اشاره نموده و در خصوص شرط مربوط به ما تُبِع یعنی عدم تحریف کتاب الله به زیاده و نقیصه و شرط مربوط به من تُبِع یعنی عصمت ائمّه (ع)، هیچ اشاره ای نداشته اند و سکوت ایشان از شرط مربوط به قرآن و عترت ظهور در آن دارد که این شرط، در تمامی اعصار، مفروغٌ عنه و حتمی بوده و تنها شرطی که امکان فقدان آن وجود دارد، شرط مربوط به تابع یعنی تمسّک به قرآن و عترت است و لذا حضرت تنها همین شرط را بیان نموده و نیازی به بیان شرط مربوط به ما تُبِع و مَن تُبِع ندیده اند.

علاوه بر این ادلّه چهار گانه، ادلّه دیگری نیز مورد استناد قرار گرفته که مهمّ نبوده و نیازی به ذکر آنها وجود ندارد، هر چند قابل مناقشه نیز هستند.